دسترسی ها

سفر این دو قانونگذار آمریکایی به کابل باعث شد تا پرسنل وزارت خارجه و ارتش آمریکا منابع خود را برای تامین امنیت و ارائه اطلاعات به این دو تغییر دهند.

«سِث مولتون» و «پیتر میجر»، برای چند ساعت با هواپیمای چارتر وارد فرودگاه کابل شده و بعدا خارج شدند. این امر باعث شد تا مقام‌ها شکایت کنند که می‌توانند صندلی‌هایی را در اختیار داشته باشند که به سایر آمریکایی‌ها یا افغان‌هایی که از افغانستان خارج شدند اختصاص داده می‌شد، اما نمایندگان کنگره در بیانیه مشترکی اطمینان دادند در یک پرواز با صندلی‌های خالی بودند.

این دو قانونگذار کنگره آمریکا در بیانیه خود آورده‌اند: به عنوان اعضای کنگره، ما وظیفه تامین نظارت بر شاخه مدیریتی کنگره را داریم. ما به صورت مخفیانه این سفر را انجام دادیم و پس از آنکه آمریکا را ترک کردیم، درباره آن صحبت کردیم تا خطر را به حداقل برسانیم و به تامین اطلاعات بپردازیم، چون نمی‌خواستیم خودنمایی کنیم

این دو قانونگذار آمریکایی که هر دو کهنه سرباز نظامی هم هستند در منطقه خدمت کرده‌اند. مولتون که تفنگدار نیروی دریایی آمریکاست، به انتقاد از جنگ عراق پرداخته و چندین بار در این کشور خدمت کرده است. مایجر هم جزو نیرو‌های ذخیره ارتش بوده و بعدا برای یک سازمان غیر دولتی در افغانستان خدمت کرد. هر دو اعضای کمیته سرویس‌های مسلح مجلس نمایندگان آمریکا هستند.

سه مقام آمریکایی مطلع از پرواز این دو قانونگذار نیز گفتند که وزارت دفاع، وزارت خارجه و مقام‌های کاخ سفید درباره این مساله بسیار خشمگین هستند، چون این سفر بدون هماهنگی با دیپلمات‌ها یا فرماندهان نظامی مسئول خروج اتباع آمریکایی از افغانستان صورت گرفته است.

به گفته مقام‌ها، ارتش آمریکا از این سفر در حالی که هواپیمای قانونگذاران در حال ورود به کابل بود، مطلع شد.

یکی از مقام‌های ارشد آمریکایی گفت که دولت بازدید قانونگذاران را مفید نمی‌داند و چند مقام دیگر گفتند که این سفر باعث حواس پرتی سربازان و فرماندهان فرودگاه شده است که در با کمبود وقت برای تخلیه هزاران آمریکایی، افغان‌ها و دیگران در اسرع وقت روبرو هستند.

این دو قانونگذار کنگره آمریکا همچنین گفتند که به این دلیل به این سفر رفتند تا جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا را برای تمدید مهلت ۳۱ اوت برای خروج نیرو‌ها از افغانستان تحت فشار قرار دهند و ادامه دادند: پس از گفتگو با فرماندهان در کابل و بررسی شرایط، مشخص شد که ما خروج را خیلی دیر آغاز کردیم. پس اصلا مهم نیست که چه کار می‌کنیم، چون نمی‌توانیم همه را به موقع و بر اساس مهلت اعلام شده یا حتی تا ۱۱ سپتامبر خارج کنیم و به همین دلیل، به زمان بیشتری نیاز داریم.