دسترسی ها

نشست صمیمانه معاون امور زنان و خانواده رییس‌جمهور با زنان موفق مهاجر مقیم در ایران به صورت مجازی برگزار شد.

در این نشست که طیبه سیاوشی مشاور عالی معاون رییس جمهور در امور زنان و خانواده و همچنین لیلا فلاحتی مدیر کل امور بین‌الملل معاونت حضور داشتند، مدعوین به بحث و تبادل نظر پیرامون پدیده مهاجرت، مهاجرت زنان و خانواده‌ها، مشکلات پیش روی مهاجران و ظرفیت‌های حاصل از مهاجرت پرداختند.

 معصومه ابتکار در این نشست با اشاره به اینکه کشور ایران پس از انقلاب اسلامی از کشورهای مهاجرپذیر جهان محسوب می شود، افزود: سیاست‌های  جمهوری اسلامی ایران همراهی، همدردی و همدلی با مهاجران بوده و میزان پذیرش مهاجران در کشور ما در حد میلیون بوده است.

دولت‌های عضو جامعه‌ی بین‌الملل وظایف خود را انجام دهند

معاون رییس جمهور تصریح کرد: ایران سالها دچار تحریم اقتصادی بوده و هم‌اکنون سه سال است جنگ اقتصادی علیه ما شکل گرفته و این تحریم‌ها نه فقط علیه اتباع ایران بلکه علیه میلیونها مهاجر مقیم در خاک ایران نیز هست. هر چند کشور ایران همواره در زمینه مهاجران با مجامع بین‌المللی همکاری داشته اما متاسفانه این تحریم‌ها و عدم همراهی مجامع بین‌المللی بر خلاف انتظار در مسائلی مانند درمان و تامین داروها در شرایط تحریم در خصوص مهاجران قابل توجیه نیست.

وی با بیان اینکه متاسفانه خدماتی که جمهوری اسلامی ایران در خصوص مهاجران ارائه می‌کند، نه به درستی در مجامع بین‌المللی معرفی و نه ارزیابی و قدردانی شده، افزود: ما این اقدامات را از نگاه خواهری، برادری، همسایگی و انسانی و اسلامی انجام داده‌ایم و کماکان انجام می‌دهیم و هیچ منتی هم بر سر‌مهاجران عزیز نداریم، اما انتظار ما از مجامع جهانی و دولت‌های عضو جامعه بین‌المللی این است که در شرایط سختی که کشور ایران در اثر تحریم‌ها به‌خصوص در تامین برخی داروها با آن روبروست، وظایف خود را به عنوان عضوی از جامعه بین‌المللی که در منشور ملل متحد تصریح شده، انجام دهند.

ابتکار با بیان این که فرمان مقام معظم رهبری برای تحصیل رایگان کودکان مهاجر بسیار موثر و دارای اهمیت است، افزود: ” ما شاهد سرمایه گذاری قابل توجهی در این زمینه هستیم و نمونه‌هایی از تخصص عزیزان حاضر در این نشست نشان‌دهنده میزان تحصیلات بالایی است که در بین مهاجرین و به‌خصوص مهاجرین افغانستانی شکل گرفته است.

معاون رییس جمهور در پایان اظهار داشت: تمام‌ سعی ما تا کنون بر این بوده که مشکلات مهاجران در حدود قوانین حل شده و به حداقل برسد، همچنین اگر به صورت خاص تشکل‌هایی تحت عنوان سازمان مردم نهاد در داخل ایران به ثبت رسمی رسیده‌اند، عزیزان مهاجر می‌توانند از طریق همین سازمان هایی که دارند پروژه‌های مشترکی را به معاونت پیشنهاد دهند و ما از این طرح‌ها به منظور توانمندسازی و توان افزایی زنان مهاجر استقبال می‌کنیم.

در ابتدای این نشست طیبه سیاوشی مدعوین در جلسه را معرفی و گزارشی از فعالیت‌های زنان موفق مهاجر مقیم در ایران ارائه داد.

۷۰درصد زنان مهاجر حاضر در ایران نسل دومی و سومی هستند

در ادامه جلسه نیز مدیر پژوهش انجمن دیاران، آماری از حضور مهاجران و به‌خصوص مهاجرین زن در ایران ارائه کرد

و گفت: ۹۵ درصد از مهاجرین مقیم در خاک ایران افغانستانی و مابقی عراقی، پاکستانی و اهل ترکیه هستند. نسبت مهاجران مرد و زن نسبتا برابر بوده، به گونه‌ای که ۴۶ درصد از مهاجرین زن و ۵۴ درصد مرد می‌باشند و این موضوع حاکی از مهاجرت‌های خانوادگی به داخل خاک ایران است.

وی گفت: تقریبا ۷۶۸ هزار نفر از مهاجران قانونی زن هستند که از این تعداد ۷۰ درصد زنان‌ مهاجر نسل دوم و سوم‌ هستند که در ایران به دنیا آمده‌ و زیر ۳۰ سال سن دارند که ۴۶ درصد از این جمعیت زیر ۱۹ سال است.

پس از ارائه این آمار هریک از زنان موفق حاضر در این جلسه مجازی به طرح دیدگاه‌های خود پرداختند.

این زنان که پزشک، استاد دانشگاه، پرستار، روانشناس، فعالان عرصه آموزشی، فرهنگی و حوزه، معلولان و اعضای سازمان‌های مردم‌ نهاد بودند مهمترین مسائل زنان مهاجر را مطرح کردند.

(منبع) 

اهم مسائل مطرح‌شده توسط زنان مهاجر

۱. زنان مهاجر حق دریافت مجوز اشتغال از اداره‌ی اشتغال اتباع خارجی وزارت کشور ندارند. چون حق داشتن مجوز اشتغال را ندارند بنابراین در صورت اشتغال، تحت پوشش بیمه هم نیستند و سابقه کار برای‌شان ثبت نمی‌شود و عدم ثبت سابقه‌ی کار آنان را از فرصت‌های شغلی بهتر هم محروم می‌کند. زنان موفق مهاجر 

این مسئله در مورد پرستاران و پزشکان مهاجر افغانستانی در بیمارستان‌های ایران حادتر است. از طرفی به آن‌ها نیاز هست، به خصوص در شرایط کرونا. از طرفی آن‌ها حق اشتغال ندارند. پس به صورت روزمزد و بدون قرارداد کاری مشغول به کار می‌شوند، بدون بیمه و بدون هیچ گونه مزایا. در صورتی هم که خودشان مبتلا به کرونا شوند هزینه‌های درمان آن‌ها به صورت آزاد محاسبه می‌شود!

۲. مهاجران افغانستانی‌ (حتی زنان پرستار و پزشک که مورد نیاز جامعه‌ی ایران هستند) حق داشتن کارت بانکی و حتی در مواردی باز کردن حساب بانکی ندارند. در صورتی هم که حسابی باز شود بعد از مدتی مسدود و پول‌های موجود در آن بلوکه می‌شود. برای زندگی در جامعه‌ی ایران یک محدودیت بسیار بزرگ است.

۳. در بین افغانستانی‌ها خانواده‌های زن‌سرپرستی هستند که به هر دلیلی شوهر خود را از دست داده‌اند و مسئولیت کل خانواده بر دوش این زنان است. در سالیان قبل این دسته از زنان سرپرست خانواده تحت پوشش کمیته امداد قرار می‌گرفتند. اما اخیرا کمیته‌ امداد به خاطر مهاجر و غیرایرانی بودن این زنان از ارائه خدمات به آنان خودداری می‌کند که در شرایط اقتصادی فعلی ایران این زنان تحت شدیدترین فشارها قرار گرفته‌اند.

۴. دانشجویان افغانستانی حتی اگر در کنکور رتبه‌های بالایی کسب کنند برای تحصیل در دانشگاه‌های دولتی هم باید شهریه بپردازند. با توجه به این که اکثر خانواده‌های مهاجر از انظر اقتصادی ضعیف هستند این امر محدودیت بزرگی است.

با توجه به فقر خانواده‌ها، سرمایه‌گذاری بر روی دختران برای ادامه‌ی تحصیل بسیار کاهش یافته است و خانواده‌ها ترجیح می‌دهند فقط پسران خود را به دانشگاه بفرستند و از عهده‌ی هزینه‌های دختران خود برنمی‌آیند. اگر تسهیلاتی برای تحصیل دختران مهاجر در دانشگاه (همچون تخفیف هزینه خوابگاه، تخفیف شهریه) فراهم آید تعداد دختران تحصیل‌کرده‌ی مهاجر نیز افزایش پیدا می‌کند.

۵. زنان موفق مهاجر با عالی‌ترین درجات تحصیلی حق تدریس در دانشگاه‌ها و مراکز علمی را علی‌رغم صلاحیت علمی ندارند. چرا که از نظر قانونی مراکز علمی و دانشگاهی حق به کارگیری زنان مهاجر را ندارند.

۶. در ایران قوانینی وجود دارد که مانع از پیوند اعضا بین اتباع ایرانی و اتباع مهاجر می‌شود. این امر باعث مشکلات عدیده‌ای گشته است و حتی در مواردی با وجود این‌که عضو برای اهدا کردن وجود داشته اما فرد نیازمند به علت مهاجر بودن نتوانسته آن عضو را دریافت کند و از دنیا رفته است. در مواردی هم افراد به هند و پاکستان رفته‌اند تا پیوند عضو را انجام بدهند.

۷. دختران مهاجر بازمانده‌ از تحصیل از مظلوم‌ترین اقشار جامعه‌ی مهاجر در ایران و نیازمند حمایت‌های جدی هستند.

۸. مهاجران افغانستانی از دریافت گواهینامه‌ی رانندگی محروم هستند. در مواردی که تصادف رخ می‌دهد مهاجران افغانستانی علی‌رغ مقصر نبودن به خاطر نداشتن گواهینامه مقصر شناخته می‌شوند. این امر در مواردی باعث دستگیری و زندانی شدن مردان افغانستانی و رها شدن خانواده‌ی آن‌ها به امان خدا می‌شود و ما تعدادی خانواده‌ی زن‌سرپرست افغانستانی داریم که به خاطر گواهینامه رانندگی سرپرست خود را از دست داده‌اند.

۹. بیمه‌های سلامت برای مهاجران یکی از دغدغه‌های زنان مهاجر و به خصوص پزشکان و پرستاران است. چرا این بیمه‌ها پوشش‌های محدودی برای مهاجران دارند و در مطب پزشکان کاربردی ندارند و فقط در مراکز درمانی دولتی قابل استفاده‌اند. بیماران سرطانی مهاجر تحت پوشش هیچ بیمه‌ای نیستند.

۱۰. خانواده‌های مهاجر دارای معلول از بهزیستی هیچ خدمتی دریافت نمی‌کنند. نام آن‌ها در این سازمان ثبت می‌شود و پروند‌ه‌شان تشکیل می‌شود اما بعد هیچ حمایتی از این خانواده‌ها صورت نمی‌گیرد. در سالیان گذشته پوشش بیمه سلامت برای این دسته از خانواده‌های مهاجر رایگان بود. اما امسال از خرداد ماه به بعد بیمه سلامت آنان را تحت پوشش قرار نداده و هزینه‌های مربوط به نگه‌داری معلولان برای آنان به شدت افزایش یافته است.

۱۱. معلولین مهاجر نمی‌توانند تحصیلات دانشگاهی داشته باشند. چون برای گرفتن پاسپورت یا باید به افغانستان بروند یا به کیش و قشم که با توجه به محدودیت‌های حرکتی آن‌ها به تنهایی قادر به این کار نیستند و در عمل معلولین هیچ گاه وارد دانشگاه نمی‌شوند.

۱۲. مهاجران در ایران حق مالکیت ندارند؛ نه خانه، نه ماشین و نه حتی یک سیم‌کارت ساده. این مسئله برای تمام مهاجران حاضر در ایران چه مرد و چه زن مشکل‌آفرین است.

زنان موفق مهاجر