دسترسی ها

سفیر و معاون نمایندگی ایران که در جلسه شورای امنیت سازمان ملل متحد با موضوع افغانستان سخن می گفت، گزارش ها در مورد ظهور گروه های تروریستی مرتبط با داعش در افغانستان را نگران کننده خواند و تاکید کرد، مقامات هیات حاکمه سرپرستی افغانستان باید متعهد به مبارزه با تروریسم، تضمین همه گام های مناسب برای حمایت از اماکن دیپلماتیک و کنسولی علیه هرگونه صدمه و جلوگیری از حملات به اماکن، ماموران دیپلماتیک و کارمندان کنسولی باشند. افغانستان نباید دیگر به محل امنی برای گروه های داعش و القاعده تبدیل گردد.

زهرا ارشادی توجهات را به گزارش اخیر سازمان ملل در مورد افغانستان جلب کرد که در آن آمده است، افغانستان با یک بحران انسانی فزاینده، سقوط اقتصادی و چالش ها در مورد ایجاد یک دولت فراگیر روبرو است و حقوق اساسی زنان و دختران از جمله دسترسی به آموزش نادیده گرفته می شود.

سفیر و معاون نمایندگی کشورمان براین اساس تصریح کرد، جامعه بین المللی باید به کمک به افغانستان ادامه دهد. دیگر درگیری ها نباید توجهات را از شرایط افغانستان منحرف کند. کمک های توسعه ای و انسانی برای اینکه مردم افغانستان زنده بمانند،ضروری است، البته اینها راه حل طولانی مدت نیستند و باید با توسعه اقتصادی تکمیل گردد.

 ارشادی اضافه کرد: تحریم ها علیه برخی افراد و مجموعه ها در افغانستان نباید مانعی در برابر همکاری ها در زمینه های انسانی، اقتصادی و یا توسعه ای با افغانستان باشد. تحریمها نباید تاثیری بر روی تلاش ها برای احیای اقتصاد افغانستان داشته باشد.همان گونه که دبیر کل سازمان ملل بطور مکرر خواستار اقدامات درجهت فرصت دادن به اقتصاد افغانستان شده است.

سفیر و معاون نمایندگی دائم کشورمان به مقامات هیات حاکمه سرپرستی افغانستان یاد آوری کرد، به تعهدات بین المللی خود، بویژه درخواستهای مکرر برای تشکیل یک حکومت فراگیر که منعکس کننده جامعه چند قومیتی افعانستان باشد، عمل کنند.

وی تاکید کرد، فقط یک حکومت متشکل از همه افغانها می تواند حقوق آنها را تضمین و از آن محافظت نماید.

زهرا ارشادی با اشاره به هزینه های مادی و معنوی جمهوری اسلامی ایران در راه مبارزه مواد مخدر و همچنین میزبانی از میلیون ها آواره افغانی افزود:به عنوان یک همسایه افغانستان، ایران از ظرفیتها ومنابع خود برای کمک به مردم افعانستان جهت غلبه بر چالش هایی که با آن مواجهند استقاده کرده است، اما ایران و دیگر همسایگان نباید احساس کنند که همه بار پذیرش آوارگان افغانی بر دوش آنها است . دیگر کشورها نیزباید پذیرای آوارگان افغانی شوند.